Dag 13 en14
Stykkishólmur
Als ik dit
stukje schrijf zitten we lekker op zondagochtend bij een benzine station aan de
koffie samen met gepensioneerden en mensen die op zondag moeten werken!!
De koffie is
er goedkoop en de afstandsbediening van de tv ligt op een tafel zodat de
pensionado’s zelf de zender en het geluidsniveau kunnen bepalen.
We beginnen
vandaag met 79 km gravel road en die is op sommige stukken van een niet al te
beste kwaliteit. Met een gangetje tussen de 40 en 60 km per uur hobbelen we langs
mooie vergezichten en een schitterend bergmassief. Na drie kwartier komen we
bij een passage waar aan de weg gewerkt wordt en kunnen we eens met eigen ogen
kijken hoe zo’n weg wordt gerepareerd. Een voertuig sproeit water en de tweede schraapt
vanuit de kant wat grond de weg op tot ongeveer het midden van de weg. Nummer
drie heeft een soort trilmachine achter een tractor en klaar is Kees. Fascinerend
is dat het verkeer, ongeveer 4 auto’s per uur, gewoon door gaat en de auto’s er
met een compleet modderbad van af komen.
Na twee uur
zijn we in Stykkishólmur op een enorme grote camping bij een golfbaan.
Er is wat
activiteit met vertrekkende gasten en we kijken vast of we een mooi plaatsje
kunnen vinden voor de komende dagen en dat lukt. De tent wordt ingericht voor
een verblijf van minimaal 3 nachten omdat nog steeds de weerberichten uit de West
fjorden erg koud zijn en er in het
zuiden nog al eens een buitje valt. Het beste weer van deze drie is op het
schiereiland Snaefellsnes.
Na een paar
uur is er een extreem verhoogde activiteit op de camping. Het begint er op te
lijken dat heel IJsland heeft zitten wachten op de zonnige dagen die ons in het
vooruitzicht zijn gesteld.
Naast ons
zien we een klein tentje tegen de struiken staan. Het is van een backpacker.
Als ze even later weg gaat, waarschijnlijk voor een kop koffie of even haar internet
checken, komt er een Europeaan, nationaliteit onbekend, die zijn tent ongeveer
met de haringen in de
minitent van
het meisje poot en hij kijkt daarbij of het de normaalste zaak van de wereld is.
Even later
komt de een na de ander met een vouwwagen of caravan de camping op. Een
plaatsje aanwijzen is niet nodig, je kijkt of er nog ergens een gaatje is en
plant hem neer.
Families
zetten het spul meestal in een carré vorm zodat ze lekker beschut van hun grill
party kunnen genieten. De IJslander houdt daarbij wel rekening met de buren of
gaat in overleg met elkaar over wat pas-en meetwerk.
Als we na de
avondwandeling terug komen is de camping compleet afgeladen. Er kan geen tent
meer tussen! Het is duidelijk dat ook in IJsland de schoolvakantie is begonnen.
We gaan
vandaag een tocht over het schiereiland maken met als hoogtepunt de klim naar
de gletsjer van de Snaefjelljökull. Over een pad van ongeveer tien kilometer,
met veel losliggende stenen en gruis, gaan we naar het hoogst mogelijke punt. Normaal
moet het kunnen om er aan de andere kant weer naar beneden te rijden maar door
de late sneeuwval en kou blijkt dat nu niet mogelijk.
Het laatste stuk gaat het
door muren van sneeuw van wel tweemeter hoogte.
Het resultaat is een
adembenemend uitzicht.
We hebben
bij de toeristen informatie te horen gekregen dat we ook Hellnar niet mogen
overslaan. We hebben er geen verstand van maar hier kun je “bird watcher” worden.
Er zijn rotsen en kliffen die vanuit zee oprijzen die het middelpunt van veel
vogelkolonies zijn.
De
temperatuur is geweldig vandaag, we hebben de 15 graden dik gehaald.
Na een tocht
van 9 uur zij we terug op de camping waar overal de visjes en het vlees liggen
de spetteren op de bbq. Alweer een einde aan een geweldige dag!!
En nu ook
nog even de auto ontdoen van wat klei, na een dag is het zo hard als beton!!
Morgen richting de West fjorden met de boot of over de weg dat ligt aan het weer.
