Dag 15
We gaan varen
naar de West fjorden. De weersverwachting van de IJslandse Pelleboer is goed,
er wordt een rustig zeetje verwacht, dus geen reden om 300 km te gaan omrijden.
Zondag in de namiddag gaan we naar het boekingskantoor om de overtocht te regelen.
Renée vraagt of er ook nog korting wordt gegeven voor gepensioneerden en dat
wordt met ja beantwoordt, dus ook nog een behoorlijke korting op de overtocht.
Dat is
trouwens toch een pluspunt in IJsland, zelfs op de campings is er korting voor
de oudere medemens.
Bij het
boekingskantoor krijgen we te horen dat we maandagochtend om halfnegen in de
haven moeten zijn voor het laden van de auto’s. De overtocht zal ongeveer drie
uur duren.
Zo dat is
geregeld!
Nu lekker aan de koffie in een klein parkje met een gratis “refil”,
die krijg je trouwens overal. Een keer koffie betalen is hier voldoende om twee
keer te halen. Goed geregeld toch!
Net terug op
de camping wordt de rust verstoord. Ja hoor, daar zijn ze weer: “onze
Italianen”.
Zouden de al
getankt hebben? Ze willen zo graag bij elkaar staan dat ze proberen 10 campers
te persen op een plek waar er normaal gesproken maar 5 kunnen staan. Na veel
heen en weer geschuif zijn er toch 3 die een andere plaats kiezen. De
overgebleven 7 staan zo krap dat de open klep van de een tegen de ander
aanhangt. Zouden ze wel kunnen slapen nu ze wat verspreid op de camping staan?
We hebben de resterende 5 campers niet kunnen vinden op deze enorme camping,
maar die hebben ongetwijfeld ook ergens bij elkaar gestaan.
Voor vanavond
staat er vis op het menu. Die kopen we bij de plaatselijke super, met gekruide aardappels
en dat op onze grilplaat, gestookt door de benzinebrander. We kunnen bijna niet
wachten!!
Na het diner
voor twee gaan we vast wat inpakken en de kisten op de auto laden zodat we
morgen de buren niet al teveel belasten met dichtslaande autodeuren waardoor je
gelijk rechtop in je bed zit.
Om half elf
strijken we de zeilen en gaan onder de wol. Morgen om ze uur is het weer
reveille. Ontbijtje maken, thee zetten en de tent inpakken.
Dag 16
Om even over
halfacht is alles gepakt en sluipen we van de camping. Op naar het benzine
station om ook ons voertuig te voorzien van een natje en dan naar de haven waar
de veerboot al ligt te wachten met zijn bek wagenwijd open om onze Rav4 binnen
te happen.
Om exact
negen uur horen we de scheepstoeter en maakt het schip los.
Net als hij een
meter van de kant is wordt er vanaf de wal geroepen dat er nog iemand mee wil.
Wij denken dat zij geen schijn van kans maakt nu de klep al omhoog staat. De
boot legt vast niet meer aan. Maar dat hebben we mis. Behoedzaam wordt de boot
weer naar de aanlegsteiger gedirigeerd en de dame aan boord genomen. Een
staaltje van hoffelijkheid van de IJslanders. Na anderhalf uur varen zijn we op
een tussenstop het eilandje Flatey.
Om even voor
twaalf zijn we aan de overkant en rijden we gelijk door naar Latrábjarg; de
Bird Cliff. Een van de 10 genomineerde objecten van National Geografic. Het is
wonderschoon en adembenemend om 1 miljoen vogels te zien broeden en hun jongen
verzorgen.
Uiteraard staat de Puffin met stip op nr 1. Op een van de eerste
kliffen hebben we gelijk beet. Zwalkend en met het kopje net boven de rand van
de klif zien we er een paraderen. Op mijn buik liggend en behoedzaam er heen
kruipend kan ik een paar mooie foto’s schieten van de nationale trots van
IJsland. We hadden nooit verwacht dit beestje in levende lijven op nog geen
meter afstand te kunnen bewonderen.
We lopen van
klif naar klif en zien de talloze verschillende vogelsoorten tegen de rotsen
aan zitten.
Het is zeer
de moeite waard geweest om er 100 km rijden, op de gravel road, naar het
uiterste west puntje van Europa voor over te hebben. Ik heb er zeer van
genoten.
Het is al wat
later in de middag als we toch besluiten terug te rijden naar de wat meer
bewoonde wereld. Er zijn in de buurt van de klif wel een paar kleinschalige
campings maar die hebben echt hele summiere accommodatie, plus het is er echt
niet warm. Ondanks dat de zon goed haar best doet maakt de wind het er echt
guur.
Na ruim een
uur hotsen en botsen over het gravel komen we weer op asfalt en in het eerste
plaatsje wat we tegenkomen wordt er brood gekocht en dan door naar de camping
die we uit het aanbod van de IJslandse campingcard hebben uit gezocht. We
boffen dat we het laatste plaatsje in de luwte hebben, want na ons loopt het
storm en is in een uur tijd de hele camping compleet vol. Voor ons doen zijn we
erg laat, het is al half zes als we gaan opbouwen. Met een half uur staat het
spul en kunnen we aan de maaltijd.
Vanavond is
het Pasta met walnoten. Het smaakt ons prima na deze lange vaar-, auto- en wandeldag. De planning voor morgen is een “day
off”. Lekker genieten van het mooie weer en zitten in de hotpot en sauna, maar
deze dag kan echt niet stuk.
